Бұл жылдың ең басты экономикалық жаңалықтарының бірі-Беларусь, Қазақстан және Ресей мемлекеттері құрған ортақ Кедендік Одақ. Кеңес үкіметі ыдырап, мемлекеттер тәуелсіздік алғаннан кейін бұрыңғы экономикалық қатынастар азая түсті. Бірақ бірқатар мемелекет басшылары көрші елдермен тығыз экономикалық қатынастардың қажеттілігін түсініп, 1994 жылы ТМД Еркін сауда аймағы құрылды. ТМД елдері арасында екі жақты еркін сауда шарттарына да қол қойылды. Әсіресе, елбасымыздың интеграция мәселесінде атсалысуымен Шанхай ынтымақтастық ұйымы, ЕурАзЕС, Ұжымдық қауіпсіздік шарты тәрізді көрші елдер басшыларын бір үстел басына жинайтын, ынтымақтастықты талқылайтын бірнеше платформа өмірге келді. Ал экономикалық интеграцияда негізгі үлкен қадам биылғы Кедендік одақтың құрылуы болды.Бұл интеграциялық ұйымның басқаларынан ерекшелігі - бірінші рет ортақ кедендік одақ комиссиясы іске қосылып, кедендік одақтың басты сауда саясытының құралы, Бірыңғай кедендік тарифін белгілеуі.Жаңа құрылған одаққа әр түрлі пікірлер айтылып жатыр. Олардың басым бөлігі «Back to USSR», «Ресейдің тауары басып кетеді, бағалар шырқайды, өндірушіміз тұншығады» - деген пікірді басшылыққа алуда. Ал екінші жақ керісінше «Өндірушінің жағдайы жақсармақ, ауқымы кеңейеді» деген көзқарасты ұстанып отыр.
Кедендік одақтың елімізге әсерін қарастырғанда БАҚ көбінесе тек қана тұтынушы жағына көңіл бөледі. Әсіресе, көлік бағалары шырқап кетуіне байланысты көп айтылып жатыр. Басқа елдерден ескі көлік импорттап, бізге сататын адамдардың бизнесі құлдырайды деген хабар да көп құлаққа шалынады.
“Қытайдан келетін алманың бағасы да, Түркиядан келетін тоңның бағасы да өседі. Тұтынушымыздың азырақ алма жеп, қыста ескі тоңын киіуіне тұра келеді. Кедендік одақтың сыртқы елдерге деген кедендік тарифтерін қалыптастырғанда көбінесе Ресейдін тарифтері негізге алынып, импорттық тауарлар қымбаттайды. Бұрыңғы төмен кедендік тарифтеріміз қалғанда бізге жақсырақ болар еді. Арзанға сапалы тұтыну тауарларын алатын едік. Ал қазір Ресейдін сапасы төменірегін алуға тұра келеді”- деп, өкінетін аз емес.
Жоғарыдағы ойлар, бізге неолибералдық экономикалық көзқарасының қаншалықты сініп кеткенін көрсетеді. Неолибералдық экономикалық көзқарас Дүниежүзілік банкі, Халықаралық қаржы фонды, Дүниежүзілік сауда ұйымы және көптеген батыстық институттарының жұмысында негіз болған теория. Яғни, “Modus Operandi” ретінде осы теорияны қабылдаған. Бұл көзқарас бойынша, мемлекет еркін саудаға араласпауы керек және халықаралық бәсекелестікті тежейтін барлық жағдайларға жол берілмеуі керек. Дамыған мемлекетте бір тауар арзаңға өндірілетін болса, дамып жатқан ел, сол тауарды өзі қымбатқа өндірмей, арзан тауарға импорт арқылы қол жеткізуі. Дүниежүзілік сауда ұйымына мүше болған ел - жергілікті өндірісті қорғау үшін субсидиялау, тарифтік емес қорғау саясатын және жоғары тарифтерді қолдана алмайды. Бұл өндірісі дамыған елдерге экспортты арттыру үшін тиімді жағдай, ал өндірісі әлі дамымаған елдер көбінесе ұтылады. Мәселен, Михалапоус және Тарр деген батыстық ғалымдар ТМД елдер арасындағы кедендік одақ құруға байланысты мақаласында тиімсіз деген тұжырымға келеді. Себебі, дамып жатқан елдер арасындағы ынтымақтастық технологияның дамуына оң әсер етпейді екен. Сонда, дамыған елмен біріксен, ол өз технологиясымен бөліседі мыс.
Ал жалпы экономикалық интерграцияны алатын болсақ, бұл әр елдің тағдырында бар десек те болады. Өйткені, казіргі жағдайда интеграциясыз елдің дамуы қиын. Делік, кішкене А мемлекеті жоғары импорт тарифтерін бекітіп немесе өндірушіге тікелей қаржы бөліп көмектессе, ол тек қана өз нарығында сата алады. Егер көрші Б еліне сатамын десе, халықаралық нормаларға сәйкес, А елінің өндірушісіне қатысты Б елі антидэмпинг шараларын қолданып, тауарды сатқызбайды. Б елі мұндай шараны өз өндірушісін шетелдік арзан тауардан қорғау үшін жасайды. Малайзия, Түркия сынды қарқынды дамып жатқан елдер интеграцияның пайдасын түсініп, импорттың орнын басатын саясат орнына экспортқа бағдарланған саясатқа өткен ғасырдың соңында көшкен. Бірақ олар толығымен нарығын ашып, еркін саудаға барудан бұрын, жоғары тариф пен квоталарды қолданып, өндірушісін қолдаған.
Ресейдің жоғары тарифтерді қолдануы, жергілікті өндірушіді қорғаудан туындаған. Кедендік одақтан бұрын, Ресейдін сыртқы елдерге кедендік тарифтері 15-20% аралығында, ал Қазақстандікі 5-10% аралығында болған. Кедендік одақтын әсерін зерттегенде тек ғана тұтынушы тұрғысынан қарасақ жаңылысамыз.
Одақ тұралы біраз кәсіпкерлермен сұхбаттасқанда, көбісі негативті көзқараста екенін байқадым. Бұның себебі, бізде кәсіп жасайтын адамдардың көбісі саудамен, көбінесе импортпен айналасады. Қытайдан, Еуропадан, Түркиядан арзанырағын тауып, елімізде сатады. Әрине сауда жасап, табыс тапқан жақсы. Бірақ, ұзақ мерзімді, әсіресе, өндірістің даму жағын ойласақ, одаққа деген көзқарас басқа болар ма еді. Кәсіпкерлікпен айналаспайтын азаматымыз да шетелдік тауардың қымбаттағанын ұайымдайды. Әсіресе көлік бағасына келгенде қынжылады. Ал бізде өндіріс дамымай жатса, әсіресе орта шағын бизнесіміз нашар болса, онда жұмыс орны қайдан болады, табысты қайдан аламыз? Арзан ескі шетелдік көлікті сатып алып, таксист боламыз ба? Қазір таксистің табысы да азайып кетті, өйткені таксист саны көбейді.
Біздің кәсіпкер мен инвестиция жасауға жағдайы бар азамытымыз зат әкеліп сатұға құмар немесе пәтер мен жер сатып алатын. Өйткені, тез баюдың жолы, әсіресе, дағдарыстан бұрың спекуляция шырқап кетті. Үй мен жерді сатып алып, кейін оның бағасы өскен соң сатуды кәсіп деп санайтындар аз емес. Осы кәсіпке көбелектей ұшып, күйіп қалғандар өте көп. Таксиге отырғанымда, жүргізушісі санын ұрып отырғанын көрдім. Кезінде құрылыс саласында жақсы жұмысы болған, екі джип машинасы және Алматының төңірегінде жері де. Кейін ақшаға ақша қосам деп, несиеге тағы да жер алған. Оның бағасы өскен соң сатамын деп отырғанда, дағдарыс болып кетті де, енді жерін сатып, көлігін арзандауына ауыстырып, соның арқасында күн көріп жүр.
Ал өндіріс саласына келсек, онымен айналасуға көп адам тәуекел ете қоймайды. Машақаты көп, құрылыс жоспарын бекіту бір жылға созылып кетіп жатады, тексерушілер де көп, өндірілген тауарды сату үшін де жарнамалауды жақсы біліп, көп ақша жұмсау керек. Елімізде орта және шағын бизнесті қолдайтын мемлекеттік бағдарламалар бар, мараторилер де жарияланып жатады. Бірақ сонда да әлі түзететін жағдайлар аз емес. Парақорлықпен күрес және қаржы табу жағы қиындау. Банктердің несиесі жоғары, венчурлік капитал жоқтын қасы. Әсіресе, шағын бизнестің қаржы көздері өте аз. Егер кедендік одақ шенберінде қарастыратын болсақ, Ресей мен Белорусьтың жағдайы да мәз емес, біздегі шешілмеген түйіндер оларда да шешімін тапқан дей алмаймыз.
Ең жоғары трибуналардаң орта және шағын бизнесті дамыту және экономиканы түрлендіру қажеттілігі көп айтылады. Өйткені, біз экспортты алсақ, оның тоқсан пайызынан асқаны шикізат. Ол да көбінесе ірі және шетелдік корпорациялардың экспорты. Ал шағын бизнес - мемлекеттін тірегі. Шағын бизнес жұмыс орнын қалыптастырады, әлеуметтік теңсіздікті азайтады. Әсіресе шағын және орта бизнестің ішінде өндіріспен айналасатындардың маңызы өте зор. Егер осындай өндіруші тұрғысынан қарайтын болсақ Кедендік одақтың әкелетін пайдалары да жетерлік. Тек қана алдымызда оларды дұрыс игеріп, қолдана білу міндеті тұр.
Кедендік одақ біріншіден, біздің кәсіпкерді арзан шетелдік тауарлардаң қорғайды. Жеңіл өнеркәсіп саласын алайық. Айталық, отандық шапан өндіруші пайда табу үшін өнімін 11 мыңға сатуы керек. Ал, Қытайдан келетін шапанның бағасы кеденге келгенде 10 мың теңге деп есептейік. Кедендік одақ құрылмай тұрып, қытайлық өңдіруші 5 пайыз тариф төлегеннен кейін Қазақстан нарығына 10500 теңгеден сататын. Қытайдың өндірушісі жүз мыңдап шығарғандықтан өндіріс құны азырақ болады, жергілікті өндірушіміз онымен бәсекелестікте шыдамайды. Бағасын төмендетсе әрең күн көріп, өндірісін тоқтатады. Өндірісті бастауды ойлап жүрген инвесторымыз да бас тартады. Ал кедендік одақ құрылғаннан кейін кедендік тариф 20 пайызға өсіп, қытайдың шапаны нарығымызға кіргенде бағасы 12 мың теңге болады. Өндірушіміз 11 – 12 мың аралығында тауарын сатып, жағдайы келсе Ресей және Беларусь нарығына одақтан бұрыңғы жағдаймен салыстырғанда азырақ шығынмен экспорт жасай алады.
«Қытай өнімдеріне қарсы бәсекелестік қабілетіміз күшейсе дағы Ресей мен Беларусь өнімдері Қазақстан нарығын басып кетеді» - дейтін де көп. Ресей және Беларусь тауарлырына одақ құрылмай тұрып та тариф болмаған. Яғни, басып кететіндей болса, бұдан бұрын да тежейтін саясат жүргізілмейтін, нарығымыз оларға ашық болатын. Тек қана, кедендік рәсімдеу және құжаттар үшін аз ақы алынатын және Қосымша құн салығы импорттаушы тарапынан дереу төленетін. Керісінше, біздің өндіруші Ресей нарығына тауарын жеткіземін дегенде Ресей тарапынан тарифтік емес тосқауылдарға және көптеген әкімшілік кедергілерге ұшырайтын. Кедендік одақ бұл тосқауылдарды азайтса, экспорттауға қолайлық болады.
Кедендік одақтың тағы бір потенциалды артықшылығы - шетелдік инвестицияның келуі. Малайзия, Оңтүстік Корея және Тайвань (Қытай) сияқты мемлекеттердің дамуында АҚШ және Жапондық инвесторлардың маңызы зор. Малайзия экспортының 40 пайызға жуығы электроника өнімдері, текстиль 20 пайыз төңірегінде. Бұл елдер шетелдік инвестицияларды жоғары технологиялық секторларға бағыттай білген. Қазақстан да шетелдік инвесторлар жағынан жетім емес, 1993-2008 жылдары аралығында 90 миллиард АҚШ доллар көлімінде инвестиция тартылған. Бірақ бұл мөлшердің 69 пайызы кен қазу саласы мен геологиялық барлау қызметері. Ендігі мақсат, экономикамыздың диверсификациясы үшін шетелдік инвестицияларды шикізаттан басқа салаларға тарту. Кедендік одақтың құрылуы шетелдік инвестицияның келуіне «тарифті аттап өту эфектісі» арқылы әсер етеді. Жоғарыдағы шапан мысалын қолданатын болсақ, Қытай өндірушісі 20 пайыздық тарифті төлемеу үшін фабрикасын Қазақстанда ашқан жағдайда ғана біздің өндірушімен бәсекелесе алады. Кедендік одақтан бұрын 15 миллиондық нарығы бар Қазақстанда фабрика ашуды тиімсіз санап, Қытай өндірушісі елімізге экспорттауды таңдайтын. Нәтижесінде, тек қана 10 шақты азамытымыз сатушылық жұмысымен қамтамасыз етілетін. Тарифтеріміз де өте төмен болғандықтан, Қытай компаниясына жергілікті өндірушіні шыдатпайтын. Ал кедендік одақ құрылғалы тариф өрлеп кетті және оған қоса 15 миллиондық нарық орнына 170 миллиондық нарыққа жол ашылды. Енді қытайлық компания одақ мүшелері мемелекеттер ішінде бизнесті жүргізуге ең қолайлысын таңдап, өндіріс ашуды ойлай бастайды. Бізде салықтар Беларусь пен Ресейге қарағанда төменірек. Ендігі жерде, жергілікті жұмысшыларды пайдалану және технология трансфері мәселелерін қолға алып, шетелдік инвесторларды тарту үшін кәсіпкерлік инфраструктураны дамытсақ, елімізге шетелдік технологиянын келуінін пайдасын көреміз.
Әрине, кедендік одақтың құрылуынан және интеграцияның одан әрі жалғасуынан туындайтын біраз мәселелер де бар. Ресейге экономикалық және саяси жақтан тәуелділігіміздің артуы, тариф кірістерін бөлісу және тұтынушы үшін тауардың қымбаттауы сияқты қиындықтар туындауы сөзсіз. Жоғарыда көрсетілген одақтың пайда әкелетін жақтары да жергілікті кәсіпкер мен мемлекеттің өзара ынтымақтастығымен ғана көрініс табады. Әсіресе, саудамен айналысып, капитал жинаған кәсіпкерлер және басқа да инвестиция жасауға мүмкіншілігі бар азаматтарымыз интеграциялық процесстерден қорықпай, одан пайда табу жолын қарастыруы керек.
Біріншіден, шетелдік инвесторлармен бірігіп, өндіріс ашуға, олардың тәжрибесін, технологиясын елімізге әкелуге қазір бір мүмкіндік туып жатыр. Екіншіден, өз мүдделерін мемелекетаралық платформада қорғау және сыртқы нарыққа шығу үшін жаңа ассоциациялар құру немесе бар болғандарын күшейту уақыты келді. Мәселен, Түрік елінің текстиль өндірушілері бірігіп Ыстанбул қаласында лабаратория ашқан. Оның сапа сертификаттарын кез келген мықты деген әлемдік деңгейде жұмыс істейтін киім сататын компаниялар қабылдайды. Кәсіпкеріміз кедендік одақтың мүмкіншіліктерін пайдаланып, аяққа тұрып алса ДСҰ-ға кіруіміз де жеңіл болмақ. Біз интеграциядан бас тарта алмаймыз. Бірақ оны бізге пайдалы бағытқа бұру – интеграцияны дұрыс түсініп, азаматтық позициямызды білдіріп, өз мүддемізді қорғауға тікелей байланысты.
Экономика газетінде 2010 жылы желтоқсан айында басылған
We have 9 guests and no members online
